Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
jednoczyć — ndk VIb, jednoczyćczę, jednoczyćczysz, jednocz, jednoczyćczył, jednoczyćczony «łączyć do wspólnego działania w myśl wspólnych interesów, idei; zbierać w jedno, spajać coś z czymś» Jednoczyć kraje, narody. Jednoczyć swoje wysiłki. Wspólny cel… … Słownik języka polskiego
jednoczyć się – zjednoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć się we wspólnym działaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwie opozycyjne partie zjednoczyły się przed wyborami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cementować — ndk IV, cementowaćtuję, cementowaćtujesz, cementowaćtuj, cementowaćował, cementowaćowany 1. «spajać, wiązać, zaprawiać, zalewać cementem» Cementować szpary w ścianach. przen. «łączyć, zespalać, jednoczyć; wzmacniać, umacniać» Cementować stosunki… … Słownik języka polskiego
integrować — ndk IV, integrowaćruję, integrowaćrujesz, integrowaćruj, integrowaćował, integrowaćowany «dokonywać integracji, łączyć w całość; składać, dopełniać, jednoczyć, scalać» Integrować ludzi, grupy społeczne. Integrować wysiłki poszczególnych osób. Cel … Słownik języka polskiego
zewrzeć — Zwierać szeregi, szyki «jednoczyć się, mobilizować się do jakiegoś działania w przewidywaniu jakiegoś zagrożenia»: Wrogowie kobiecego usamodzielnienia się zwarli szeregi jak nigdy. Społeczeństwo jak nigdy zorientowane jest na mężczyzn. A ci… … Słownik frazeologiczny
zwierać — szeregi, szyki «jednoczyć się, mobilizować się do jakiegoś działania w przewidywaniu jakiegoś zagrożenia»: Wrogowie kobiecego usamodzielnienia się zwarli szeregi jak nigdy. Społeczeństwo jak nigdy zorientowane jest na mężczyzn. A ci… … Słownik frazeologiczny
bratać — ndk I, brataćam, brataćasz, brataćają, brataćaj, brataćał «czynić braćmi, łączyć, jednoczyć, zespalać» Nieszczęście brata ludzi. bratać się «nawiązywać zażyłe, przyjazne, poufałe stosunki, być w bliskich stosunkach, przyjaźnić się» Bratać się z… … Słownik języka polskiego
jednoczenie — ↨ jednoczenie się n I rzecz. od jednoczyć (się) … Słownik języka polskiego
kojarzyć — ndk VIb, kojarzyćrzę, kojarzyćrzysz, kojarzyćarz, kojarzyćył, kojarzyćrzony 1. «powodować połączenie, związek kogoś, czegoś; łączyć, zespalać, wiązać, jednoczyć» Kojarzyć pary. Kojarzyć kogoś w pary. ∆ zootechn. Kojarzyć zwierzęta «łączyć samca z … Słownik języka polskiego
koncentrować — ndk IV, koncentrowaćruję, koncentrowaćrujesz, koncentrowaćruj, koncentrowaćował «dokonywać koncentracji, skupiać w jednym miejscu; gromadzić» Koncentrować wojsko wokół miasta. Artyleria koncentruje ogień na oddziałach nieprzyjaciela. przen.… … Słownik języka polskiego
